BRHADARANYAKA UPANISHAD 1.4

BRHADARANYAKA UPANISHAD 

1.4 

தமிழில் 

1. In the beginning this (world) was only the self, in the shape of a person. Looking around he saw nothing else than the self. He first said, ‘I am.’ Therefore arose the name of I. Therefore, even to this day when one is addressed he says first ‘This is I’ and then speaks whatever other name he may have. Because before all this, he burnt all evils, therefore he is a person. He who knows this, verily, burns up him who wishes to be before him.

2. He was afraid. Therefore one who is alone is afraid. This one then thought to himself, ‘since there is nothing else than myself, of what am I afraid?’ Thereupon his fear, verily, passed away, for, of what should he have been afraid? Assuredly it is from a second that fear arises.

3. He, verily, had no delight. Therefore he who is alone has no delight. He desired a second. He became as large as a woman and a man in close embrace. He caused that self to fall into two parts. From that arose husband and wife. Therefore, as Yajnavalkya used to say, this (body) is one half of oneself, like one of the two halves of a split pea. Therefore this space is filled by a wife. He became united with her. From that human beings were produced.

4. She thought, ‘How can he unite with me after having produced me from himself?’ Well, let me hide myself. She became a cow, the other became a bull and was united with her and from that cows were born. The one became a mare, the other a stallion. The one became a she-ass, the other a he-ass and was united with her; and from that one-hoofed animals were born. The one became a she-goat, the other a he-goat, the one became a ewe, the other became a ram and was united with her and from that goats and sheep were born. Thus, indeed, he produced everything whatever exists in pairs, down to the ants. 

5. He knew, I indeed am this creation for I produced all this. Therefore he became the creation. He who knows this as such comes to be in that creation of his.

6. Then he rubbed back and forth and produced fire from its source, the mouth and the hands. Both these (mouth and the hands) are hairless on the inside for the source is hairless on the inside. When they (the people) say ‘sacrifice to him,’ ‘sacrifice to the other one,’ all this is his creation indeed and he himself is all the gods. And now whatever is moist, that he produced from semen, and that is Soma. This whole (world) is just food and the eater of food. Soma is food and fire is the eater of food. This is the highest creation of Brahma, namely, that he created the gods who are superior to him. He, although mortal himself, created the immortals. Therefore it is the highest creation. Verily, he who knows this becomes (a creator) in this highest creation.

7. At that time this (universe) was undifferentiated. It became differentiated by name and form (so that it is said) he has such a name, such a shape. Therefore even today this (universe) is differentiated by name and shape (so that it is said) he has such a name, such a shape. He (the self) entered in here even to the tips of the nails, as a razor is (hidden) in the razor-case, or as fire in the fire-source. Him they see not for (as seen) he is incomplete, when breathing he is called the vital force, when speaking voice, when seeing the eye, when hearing the ear, when thinking the mind. These are merely the names of his acts. He who meditates on one or another of them (aspects) he does not know for he is incomplete, with one or another of these (characteristics). The self is to be meditated upon for in it all these become one. This self is the foot-trace of all this, for by it one knows all this, just as one can find again by footprints (what was lost). He who knows this finds fame and praise.

8. That self is dearer than a son, is dearer than wealth, is dearer than everything else and is innermost. If one were to say to a person who speaks of anything else than the Self as dear, he will lose what he holds dear, he would very likely do so. One should meditate on the Self alone as dear. He who meditates on the self alone as dear, what he holds dear, verily, will not perish.

9. They say, since men think that, by the knowledge of Brahman, they become all, what, pray, was it that Brahman knew by which he became all?

10. Brahman, indeed, was this in the beginning. It knew itself only as ‘I am Brahman.’ Therefore it became all. Whoever among the gods became awakened to this, he, indeed, became that. It is the same in the case of seers, same in the case of men. Seeing this, indeed, the seer Vama-deva knew, ‘I was Manu and the Sun too.’ This is so even now. Whoever knows thus, ‘I am Brahman,’ becomes this all. Even the gods cannot prevent his becoming thus, for he becomes their self. So whoever worships another divinity (than his self) thinking that he is one and (Brahman) another, he knows not. He is like an animal to the gods. As many animals serve a man so does each man serve the gods. Even if one animal is taken away, it causes displeasure, what should one say of many (animals)? Therefore it is not pleasing to those (gods) that men should know this.

11. Verily, in the beginning this (world) was Brahman, one only. That, being one, did not flourish. He created further an excellent form, the Ksatra power, even those who are Ksatras (rulers) among the gods, Indra, Varuna, Soma (Moon), Rudra, Parjanya, Yama, Mrtyu (Death), Isana. Therefore there is nothing higher than Ksatra. Therefore at the Rajasuya sacrifice the Brahmana sits below the Ksatriya. On Ksatrahood alone does he confer this honour. But the Brahmana is nevertheless the source of the Ksatra. Therefore, even if the king attains supremacy at the end of it, he resorts to the Brahmana as his source. Therefore he who injures the Brahmana strikes at his own source. He becomes more evil as he injures one who is superior.

12. Yet he did not flourish. He created the vis (the commonalty), these classes of gods who are designated in groups, the Vasus, Rudras, Adityas, Visvedevas and Maruts.

13. He did not still flourish. He created the Sudra order, as Pusan. Verily, this (earth) is Pusan (the nourisher), for she nourishes everything that is.

14. Yet he did not flourish. He created further an excellent form, justice. This is the power of the Ksatriya class, viz. justice. Therefore there is nothing higher than justice. So a weak man hopes (to defeat) a strong man by means of justice as one does through a king. Verily, that which is justice is truth. Therefore they say of a man who speaks the truth, he speaks justice or of a man who speaks justice that he speaks the truth. Verily, both these are the same.

15. So these (four orders were created) the Brahmana, the Ksatriya, the Vaisya and the Sudra. Among the gods that Brahma existed as Fire, among men as Brahmana, as a Ksatriya by means of the (divine) Ksatriya, as a Vaisya by means of the (divine) Vaisya, as a Sudra by means of the (divine) Sudra. Therefore people desire a place among the gods through fire only, and among men as the Brahmana, for by these two forms (pre-eminently) Brahma existed. If anyone, however, departs from this world without seeing (knowing) his own world, it being unknown, does not protect him, as the Vedas unrecited or as a deed not done do not (protect him). Even if one performs a great and holy work, but without knowing this, that work of his is exhausted in the end. One should meditate only on the Self as his (true) world. The work of him who meditates on the Self alone as his world is not exhausted for, out of that very Self he creates whatsoever he desires.

16. Now this self, verily, is the world of all beings. In so far as he makes offerings and sacrifices, he becomes the world of the gods. In so far as he learns (the Vedas), he becomes the world of the seers. In so far as he offers libations to the fathers and desires offspring, he becomes the world of the fathers. In so far as he gives shelter and food to men, he becomes the world of men. In so far as he gives grass and water to the animals, he becomes the world of animals. In so far as beasts and birds, even to the ants find a living in his houses he becomes their world. Verily, as one wishes non-injury for his own world, so all beings wish non-injury for him who has this knowledge. This, indeed, is known and well investigated.

17. In the beginning this (world) was just the self, one only. He desired, ‘would that I had a wife, then I may have offspring. Would that I had wealth, then I would perform rites.’ This much indeed is the (range of) desire. Even if one wishes, one cannot get more than this. Therefore, to this day, a man who is single desires, ‘would that I had a wife, then I may have offspring. Would that I had wealth, then I would perform rites.’ So long as he does not obtain each one of these, he thinks himself to be incomplete. Now his completeness (is as follows), mind truly is his self, speech his wife, breath is his offspring, the eye is his human wealth, for he finds it with the eye, the ear his divine wealth, for he hears it with his ear. The body, indeed, is his work, for with his body he performs work. So this sacrifice is fivefold, fivefold is the animal, fivefold is the person, fivefold is all this world, whatever there is. He who knows this as such obtains all this.

பிரஹதாரண்யக உபநிஷத்

 1.4

 1. ஆரம்பத்தில் இந்த (உலகம்) ஒரு நபரின் வடிவத்தில் சுயமாக மட்டுமே இருந்தது.  சுற்றும் முற்றும் பார்த்த அவர் சுயத்தை தவிர வேறு எதையும் காணவில்லை.  அவர் முதலில் சொன்னார், 'நான் இருக்கிறேன். அதனால் நான் என்ற பெயர் எழுந்தது. எனவே, இன்றுவரை ஒருவரைப் பேசும்போது அவர் முதலில் 'இது நான்' என்று கூறுகிறார், பின்னர் அவர் வேறு எந்த பெயரைப் பெற்றாலும் பேசுகிறார்.  ஏனென்றால் இவை அனைத்திற்கும் முன், அவர் எல்லா தீமைகளையும் எரித்தார், எனவே அவர் ஒரு நபர்.  இதை அறிந்தவன், தனக்கு முன்னால் இருக்க விரும்புபவனை உண்மையாகவே எரித்துவிடுகிறான்.

 2. அவர் பயந்தார்.  எனவே தனியாக இருப்பவர் பயப்படுகிறார்.  இவன் பிறகு, ‘என்னைத் தவிர வேறொன்றும் இல்லாததால், நான் எதற்குப் பயப்படுகிறேன்?’ என்று மனதுக்குள் நினைத்துக்கொண்டான், அப்போது அவனுடைய பயம், உண்மையாகவே, அவன் எதற்காகப் பயந்திருக்க வேண்டும்?  ஒரு நொடியில் இருந்து பயம் எழுவது உறுதி.

 3. அவர், உண்மையில், மகிழ்ச்சி இல்லை.  எனவே தனிமையில் இருப்பவனுக்கு மகிழ்ச்சி இல்லை.  அவர் ஒரு நொடி விரும்பினார்.  அவர் ஒரு பெண்ணைப் போலவும் ஆணாகவும் நெருக்கமாகத் தழுவினார்.  அந்த சுயத்தை இரண்டு பகுதிகளாக விழச் செய்தார்.  அதிலிருந்து எழுந்தது கணவன் மனைவி.  எனவே, யாக்ஞவல்கியர் சொல்வது போல், இது (உடல்) ஒரு பாதி, பிளந்த பட்டாணியின் இரண்டில் ஒன்று போன்றது.  எனவே இந்த இடம் மனைவியால் நிரப்பப்படுகிறது.  அவன் அவளுடன் ஐக்கியமானான்.  அதிலிருந்து மனிதர்கள் உருவானார்கள்.

 4. ‘என்னை தன்னிடமிருந்தே உற்பத்தி செய்துவிட்டு அவன் எப்படி என்னுடன் ஐக்கியமாக முடியும்?’ என்று நினைத்தாள்.  அவள் பசுவாகி, மற்றொன்று காளையாக மாறி அவளுடன் ஐக்கியமாகி அதிலிருந்து பசுக்கள் பிறந்தன.  ஒன்று கழுதை, மற்றொன்று ஸ்டாலியன்.  ஒருவன் கழுதையாகி, மற்றவன் கழுதையாகி அவளுடன் ஐக்கியமானான்;  அதிலிருந்து ஒரு குளம்பு விலங்குகள் பிறந்தன.  ஒன்று செம்மறி ஆடு, மற்றொன்று வெள்ளாடு, ஒன்று செம்மறி ஆடு, மற்றொன்று ஆட்டுக்கடாவாகி அவளுடன் ஐக்கியமாகி அதிலிருந்து ஆடுகளும் ஆடுகளும் பிறந்தன.  எனவே, உண்மையில், எறும்புகள் வரை ஜோடியாக உள்ள அனைத்தையும் அவர் உற்பத்தி செய்தார்.

 5. இதையெல்லாம் நான் உற்பத்தி செய்ததற்காக நான் உண்மையில் இந்த படைப்பு என்று அவர் அறிந்திருந்தார்.  அதனால் அவன் படைப்பானான்.  இதை அப்படியே அறிந்தவன் அவனுடைய அந்த படைப்பில் வருகிறான்.

 6. பின்பு முன்னும் பின்னுமாகத் தேய்த்து, அதன் மூலமான வாயிலிருந்தும் கைகளிலிருந்தும் நெருப்பை உண்டாக்கினான்.  இவை இரண்டும் (வாய் மற்றும் கைகள்) உட்புறத்தில் முடியற்றவை, ஏனென்றால் மூலமானது உட்புறத்தில் முடியற்றது.  அவர்கள் (மக்கள்) ‘அவருக்குப் பலியிடுங்கள்,’ ‘மற்றவருக்குப் பலியிடுங்கள்’ என்று கூறும்போது, ​​இவை அனைத்தும் உண்மையில் அவருடைய படைப்பு, அவரே எல்லாக் கடவுள்களும்.  இப்போது எது ஈரமாக இருக்கிறதோ, அது விந்திலிருந்து உற்பத்தி செய்தது, அதுதான் சோமா.  இந்த முழு (உலகம்) வெறும் உணவு மற்றும் உணவை உண்பவர்.  சோமம் உணவு, நெருப்பு உணவை உண்பவன்.  இது பிரம்மாவின் மிக உயர்ந்த படைப்பாகும், அதாவது, அவர் தன்னை விட உயர்ந்த கடவுள்களைப் படைத்தார்.  அவர், தானே மனிதனாக இருந்தாலும், அழியாதவர்களை உருவாக்கினார்.  எனவே இது உயர்ந்த படைப்பு.  நிச்சயமாக, இதை அறிந்தவன் இந்த உயர்ந்த படைப்பில் (படைப்பாளியாக) ஆகிவிடுகிறான்.

8. அந்த சுயம் ஒரு மகனை விட பிரியமானது, செல்வத்தை விட பிரியமானது, எல்லாவற்றையும் விட பிரியமானது மற்றும் உள்ளம் கொண்டது.  தன்னைத் தவிர வேறு எதையும் பேசும் ஒருவரிடம் ஒருவர் தனக்குப் பிடித்ததை இழக்க நேரிடும், அவர் அவ்வாறு செய்வார்.  ஒருவன் தன்னையே அன்பாக தியானிக்க வேண்டும்.  எவன் தனக்குப் பிரியமானதாகக் கருதுகிறானோ, அதையே பிரியமானவன் என்று தியானிப்பவன், உண்மையாகவே அழியமாட்டான்.

 9. அவர்கள் சொல்கிறார்கள், மனிதர்கள் நினைப்பதால், பிரம்மனைப் பற்றிய அறிவால், அவர்கள் அனைவரும் ஆகிறார்கள், என்ன, பிரார்த்தனை செய்யுங்கள், பிரம்மன் எதன் மூலம் தான் எல்லாமாக ஆனார் என்பதை அறிந்தாரா?

 10. பிரம்மன், உண்மையில் இதுவே ஆதியில் இருந்தது.  அது தன்னை ‘நான் பிரம்மன்’ என்று மட்டுமே அறிந்தது.  தேவர்களில் எவர் இதைப் பற்றி விழித்தெழுந்தார்களோ, அவர் உண்மையில் அப்படித்தான் ஆனார்.  பார்ப்பனர்களின் விஷயத்திலும் அப்படித்தான், ஆண்களின் விஷயத்திலும்.  இதைப் பார்த்த வாமதேவர், ‘நான் மனுவாகவும் சூரியனாகவும் இருந்தேன்’ என்று அறிந்தார். இப்போதும் அது அப்படியே இருக்கிறது.  ‘நானே பிரம்மன்’ என்று எவன் அறிகிறானோ அதுவே எல்லாமாகிறது.  அவர் இவ்வாறு ஆவதை தெய்வங்களால் கூட தடுக்க முடியாது, ஏனென்றால் அவர் அவர்களின் சுயமாக மாறுகிறார்.  ஆதலால் எவன் ஒருவனே என்றும் (பிரம்மன்) வேறொருவனென்றும் எண்ணி (தன்னை விட) வேறொரு தெய்வத்தை வழிபடுகிறானோ, அவனுக்குத் தெரியாது.  அவர் தெய்வங்களுக்கு விலங்கு போன்றவர்.  பல விலங்குகள் ஒரு மனிதனுக்கு சேவை செய்வது போல் ஒவ்வொரு மனிதனும் தெய்வங்களுக்கு சேவை செய்கிறான்.  ஒரு பிராணியை எடுத்துச் சென்றாலும் அது அதிருப்தியை உண்டாக்கும், பல (மிருகங்களை) பற்றி என்ன சொல்ல வேண்டும்?  எனவே மனிதர்கள் இதை அறிவது அவர்களுக்கு (தெய்வங்களுக்கு) விருப்பமில்லை.

 11. உண்மையாகவே, ஆதியில் இந்த (உலகம்) பிரம்மன், ஒருவரே.  அது, ஒன்றாக இருந்ததால், மலரவில்லை.  அவர் மேலும் ஒரு சிறந்த வடிவத்தை உருவாக்கினார், க்ஷத்ர சக்தி, கடவுள்களில் க்ஷத்ரர்கள் (ஆட்சியாளர்கள்), இந்திரன், வருணன், சோமா (சந்திரன்), ருத்ரா, பர்ஜன்யா, யமா, ம்ருத்யு (மரணம்), ஈசான்.  எனவே க்ஷத்திரத்தை விட உயர்ந்தது எதுவுமில்லை.  எனவே ராஜசூய யாகத்தில் பிராமணன் சத்திரியனுக்குக் கீழே அமர்ந்திருப்பான்.  க்ஷத்ராஹுட் அன்று மட்டுமே அவர் இந்த மரியாதையை வழங்குகிறார்.  ஆனாலும் பிராமணம்தான் க்ஷத்திரத்தின் ஆதாரம்.  எனவே, அரசன் அதன் முடிவில் மேன்மை அடைந்தாலும், பிராமணனையே ஆதாரமாகக் கொள்கிறான்.  எனவே பிராமணனைக் காயப்படுத்துபவன் தன் மூலத்திலேயே தாக்குகிறான்.  உயர்ந்தவனைக் காயப்படுத்துவதால் அவன் மேலும் தீயவனாகிறான்.

 12. ஆனாலும் அவர் செழிக்கவில்லை.  அவர் வசுக்கள், ருத்ரர்கள், ஆதித்யர்கள், விஸ்வேதேவர்கள் மற்றும் மருதுகள் ஆகிய குழுக்களாக நியமிக்கப்பட்ட கடவுள்களின் வகுப்பினரை (பொதுவானது) உருவாக்கினார்.

13. அவர் இன்னும் செழிக்கவில்லை.  அவர் சூத்திர வரிசையை பூசனாக உருவாக்கினார்.  உண்மையாகவே, இது (பூமி) பூசன் (ஊட்டமளிப்பவள்), ஏனென்றால் அவள் உள்ள அனைத்தையும் வளர்க்கிறாள்.

 14. ஆனாலும் அவன் செழிக்கவில்லை.  அவர் மேலும் ஒரு சிறந்த வடிவத்தை உருவாக்கினார், நீதி.  இது க்ஷத்ரிய வர்க்கத்தின் சக்தி, அதாவது.  நீதி.  எனவே நீதியை விட உயர்ந்தது எதுவுமில்லை.  ஒரு பலவீனமான மனிதன் ஒரு ராஜா மூலம் செய்வது போல் நீதியின் மூலம் வலிமையான மனிதனை (தோற்கடிக்க) எதிர்பார்க்கிறான்.  மெய்யாகவே, நீதி எதுவோ அதுவே உண்மை.  ஆகவே, உண்மையைப் பேசும் மனிதனைப் பற்றி, அவன் நியாயம் பேசுகிறான் அல்லது நியாயம் பேசுபவனைப் பற்றி உண்மையைப் பேசுகிறான் என்று சொல்கிறார்கள்.  உண்மையாகவே இவை இரண்டும் ஒன்றுதான்.

 15. எனவே இந்த (நான்கு வரிசைகள் உருவாக்கப்பட்டன) பிராமணர், க்ஷத்ரியர், வைசியர் மற்றும் சூத்திரர்.  கடவுள்களில் பிரம்மா நெருப்பாகவும், மனிதர்களிடையே பிராமணனாகவும், (தெய்வீக) க்ஷத்திரியன் மூலம் க்ஷத்ரியனாகவும், (தெய்வீக) வைசியன் மூலம் வைசியனாகவும், (தெய்வீக) சூத்திரன் மூலம் சூத்திரனாகவும் இருந்தான்.  ஆகவே, மக்கள் தெய்வங்களுக்கு மத்தியில் நெருப்பின் மூலமாகவும், மனிதர்களிடையே பிராமணராகவும் ஒரு இடத்தை விரும்புகிறார்கள், ஏனெனில் இந்த இரண்டு வடிவங்களாலும் (முன்னதாக) பிரம்மம் இருந்தது.  எவ்வாறாயினும், எவரேனும், தனது சொந்த உலகத்தைப் பார்க்காமல் (அறியாமல்) இந்த உலகத்தை விட்டுப் பிரிந்தால், அது அறியப்படாததால், அவரைப் பாதுகாக்காது, வேதங்கள் ஓதப்படாதது போல அல்லது செய்யாத செயலாக (அவரைக் காப்பாற்றாது).  ஒரு பெரிய, புனிதமான வேலையைச் செய்தாலும், அதை அறியாமல், அவனுடைய அந்த வேலை இறுதியில் தீர்ந்துவிடும்.  ஒருவன் தன் (உண்மையான) உலகமாக சுயத்தை மட்டுமே தியானிக்க வேண்டும்.  தன்னையே தன் உலகமாக நினைத்து தியானம் செய்பவனின் உழைப்பு தீர்ந்துவிடாது, அந்த சுயத்திலிருந்து தான் விரும்புவதை எல்லாம் படைக்கிறான்.

 16. இப்போது இந்த சுயம், உண்மையாகவே, அனைத்து உயிரினங்களின் உலகம்.  அவர் காணிக்கை மற்றும் யாகங்களைச் செய்யும் அளவுக்கு, அவர் தேவர்களின் உலகமாகிறார்.  அவர் (வேதங்கள்) கற்றுக் கொள்ளும் வரையில், அவர் பார்ப்பனர்களின் உலகமாகிறார்.  பித்ருக்களுக்கு விமோசனம் செய்து, சந்ததியை விரும்புகிறாரோ, அவர் பித்ருக்களின் உலகமாகிறார்.  மனிதர்களுக்கு இருப்பிடமும் உணவும் அளிக்கும் அளவுக்கு அவர் மனிதர்களின் உலகமாகிறார்.  அவர் விலங்குகளுக்கு புல் மற்றும் தண்ணீரைக் கொடுக்கும் அளவுக்கு, அவர் விலங்குகளின் உலகமாகிறார்.  மிருகங்கள் மற்றும் பறவைகள், எறும்புகள் கூட தனது வீடுகளில் வாழ்வாதாரத்தைக் கண்டால் அது அவர்களின் உலகமாகிறது.  மெய்யாகவே, ஒருவன் தன் சொந்த உலகத்திற்குக் காயம் ஏற்படாமல் இருப்பதை விரும்புவது போல, இந்த அறிவைப் பெற்றவனுக்கு எல்லா உயிர்களும் காயமடையாமல் இருக்கவே விரும்புகின்றன.  இது உண்மையில் அறியப்பட்ட மற்றும் நன்கு ஆராயப்பட்டதாகும்.

 17. ஆதியில் இது (உலகம்) வெறும் சுயம், ஒன்று மட்டுமே.  அவர் விரும்பினார், 'எனக்கு ஒரு மனைவி இருந்தால், எனக்கு சந்ததி இருக்கலாம்.  எனக்குச் செல்வம் இருந்தால், நான் சடங்குகளைச் செய்வேன்.’ இது உண்மையில் (வரம்பு) ஆசை.  ஒருவர் விரும்பினாலும், இதற்கு மேல் பெற முடியாது.  ஆகையால், இன்றுவரை, ஒற்றை ஆசையில் இருக்கும் ஒரு மனிதன், ‘எனக்கு ஒரு மனைவி இருந்தால், எனக்கு சந்ததி இருக்கலாம்.  என்னிடம் செல்வம் இருந்தால், நான் சடங்குகளைச் செய்வேன்.’ இவை ஒவ்வொன்றையும் அவர் பெறாதவரை, அவர் தன்னை முழுமையற்றவர் என்று நினைக்கிறார்.  இப்போது அவனது முழுமை (பின்வருமாறு), மனம் உண்மையாகவே அவனுடைய சுயம், பேச்சு அவனுடைய மனைவி, சுவாசம் அவனுடைய சந்ததி, கண்ணே அவனுடைய மனிதச் செல்வம், ஏனென்றால் அவன் அதைக் கண்ணால் காண்கிறான், காது அவனுடைய தெய்வீகச் செல்வம்.  அவரது காது.  உடல், உண்மையில், அவரது வேலை, ஏனெனில் அவரது உடலால் அவர் வேலை செய்கிறார்.  எனவே இந்த தியாகம் ஐந்தடி, ஐந்து மடங்கு விலங்கு, ஐந்து மடங்கு மனிதன், ஐந்து மடங்கு இந்த உலகம், எதுவாக இருந்தாலும்.  இதை அப்படியே அறிந்தவன் இதையெல்லாம் பெறுகிறான்.

Chanakya Neet || Chapter 1

Chanakya Neeti

Chapter 1

தமிழில் 

1. Humbly bowing down before the almighty Lord Sri Vishnu, the Lord of the three worlds, I recite maxims of the science of political ethics (niti) selected from the various satras.

2. That man who by the study of these maxims from the satras acquires a knowledge of the most celebrated principles of duty, and understands what ought and what ought not to be followed, and what is good and what is bad, is most excellent.

3. Therefore with an eye to the public good, I shall speak that which, when understood, will lead to an understanding of things in their proper perspective.

4. Even a pandit comes to grief by giving instruction to a foolish disciple, by maintaining a wicked wife, and by excessive familiarity with the miserable.

5. A wicked wife, a false friend, a saucy servant and living in a house with a serpent in it are nothing but death.

6. One should save his money against hard times, save his wife at the sacrifice of his riches, but invariably one should save his soul even at the sacrifice of his wife and riches.

7. Save your wealth against future calamity. Do not say, ‘What what fear has a rich man of calamity?’ When riches begin to forsake one even the accumulated stock dwindles away.

8. Do not inhabit a country where you are not respected, cannot earn your livelihood, have no friends, or cannot acquire knowledge.

9. Do not stay for a single day where there are not these five persons: a wealthy man, a brahmana well versed in Vedic lore, a king, a river and a physician.

10. Wise men should never go into a country where there are no means of earning one’s livelihood, where the people have no dread of anybody, have no sense of shame, no intelligence, or a charitable disposition.

11. Test a servant while in the discharge of his duty, a relative in difficulty, a friend in adversity, and a wife in misfortune.

12. He is a true friend who does not forsake us in time of need, misfortune, famine, or war, in a king’s court, or at the crematorium (smasana).

13. He who gives up what is imperishable for that which perishable, loses that which is imperishable; and doubtlessly loses that which is perishable also.

14. A wise man should marry a virgin of a respectable family even if she is deformed. He should not marry one of a low-class family, through beauty. Marriage in a family of equal status is preferable.

15. Do not put your trust in rivers, men who carry weapons, beasts with claws or horns, women, and members of a royal family.

16. Even from poison extract nectar, wash and take back gold if it has fallen in filth, receive the highest knowledge (Krsna consciousness) from a low born person; so also a girl possessing virtuous qualities (stri-ratna) even if she be born in a disreputable family.

17. Women have hunger two-fold, shyness four-fold, daring six-fold, and lust eight-fold as compared to men.

1. சர்வ வல்லமையுள்ள பகவான் ஸ்ரீ விஷ்ணுவின் முன் பணிவுடன் வணங்குகிறேன், மூன்று உலகங்களுக்கும் இறைவன், பல்வேறு சாத்திரங்களிலிருந்து தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட அரசியல் நெறிமுறைகளின் (நிதி) அறிவியலின் உச்சரிப்புகளை நான் கூறுகிறேன்.

2. சாத்திரங்களிலிருந்து இந்த உச்சரிப்புகளைப் படிப்பதன் மூலம், கடமையின் மிகவும் பிரபலமான கொள்கைகளைப் பற்றிய அறிவைப் பெற்று, எது பின்பற்ற வேண்டும், எதைப் பின்பற்றக்கூடாது, எது நல்லது எது கெட்டது என்பதைப் புரிந்துகொள்பவர் மிகவும் சிறந்தவர்.

3. எனவே, பொது நலனைக் கருத்தில் கொண்டு, புரிந்து கொள்ளும்போது, ​​அவற்றின் சரியான கண்ணோட்டத்தில் விஷயங்களைப் புரிந்துகொள்ள வழிவகுக்கும் என்று நான் பேசுவேன்.

4. ஒரு பண்டிதர் கூட ஒரு முட்டாள் சீடனுக்கு உபதேசம் செய்வதன் மூலமும், ஒரு பொல்லாத மனைவியைப் பராமரிப்பதன் மூலமும், துன்பகரமானவர்களுடன் அதிக பழகுவதன் மூலமும் துயரத்திற்கு ஆளாவான்.

5. ஒரு பொல்லாத மனைவி, ஒரு தவறான தோழி, ஒரு சலிப்பான வேலைக்காரன் மற்றும் ஒரு பாம்புடன் ஒரு வீட்டில் வாழ்வது மரணத்தைத் தவிர வேறில்லை.

6. ஒருவர் தனது பணத்தை கடினமான காலங்களில் சேமிக்க வேண்டும், தனது செல்வத்தை தியாகம் செய்து தனது மனைவியை காப்பாற்ற வேண்டும், ஆனால் எப்போதும் தனது மனைவி மற்றும் செல்வத்தை தியாகம் செய்தாலும் தனது ஆன்மாவை காப்பாற்ற வேண்டும்.

7. எதிர்கால பேரிடருக்கு எதிராக உங்கள் செல்வத்தை சேமிக்கவும். ‘பணக்காரனுக்குப் பேராபத்து என்ன பயம்?’ என்று சொல்லாதீர்கள்.

8. நீங்கள் மதிக்கப்படாத, உங்கள் வாழ்வாதாரத்தை சம்பாதிக்க முடியாத, நண்பர்கள் இல்லாத, அல்லது அறிவைப் பெற முடியாத ஒரு நாட்டில் வசிக்காதீர்கள்.

9. ஒரு செல்வந்தன், வேத சாஸ்திரங்களை நன்கு அறிந்த பிராமணன், ஒரு அரசன், ஒரு நதி மற்றும் ஒரு மருத்துவர் ஆகிய ஐந்து நபர்கள் இல்லாத இடத்தில் ஒரு நாள் கூட தங்காதீர்கள்.

10. புத்திசாலிகள் வாழ்வாதாரம் இல்லாத, யாருக்கும் பயப்படாத, வெட்க உணர்வோ, புத்திசாலித்தனமோ, தொண்டு மனப்பான்மையோ இல்லாத நாட்டிற்கு ஒருபோதும் செல்லக்கூடாது.

11. ஒரு வேலைக்காரனை அவனது கடமையைச் செய்யும்போது, ​​ஒரு உறவினரைக் கஷ்டத்திலும், ஒரு நண்பனையும் துன்பத்திலும், மனைவியைத் துன்பத்திலும் சோதிக்கவும்.

12. தேவை, துரதிர்ஷ்டம், பஞ்சம் அல்லது போர், ஒரு அரசனின் அவையில் அல்லது சுடுகாட்டில் (ஸ்மாசனம்) நம்மைக் கைவிடாத உண்மையான நண்பர் அவர்.

13. அழியாதவற்றுக்காக அழியாததை துறந்தவர், அழியாததை இழக்கிறார்; மேலும் அழியக்கூடியதையும் சந்தேகமின்றி இழக்கிறது.

14. புத்திசாலியானவன், மரியாதைக்குரிய குடும்பத்தைச் சேர்ந்த கன்னிப் பெண்ணை அவள் சிதைந்திருந்தாலும் மணக்க வேண்டும். அவர் ஒரு தாழ்த்தப்பட்ட குடும்பத்தில் ஒருவரை, அழகு மூலம் திருமணம் செய்து கொள்ளக்கூடாது. சம அந்தஸ்துள்ள குடும்பத்தில் திருமணம் செய்வது விரும்பத்தக்கது.

15. ஆறுகள், ஆயுதம் ஏந்திய ஆண்கள், நகங்கள் அல்லது கொம்புகள் கொண்ட மிருகங்கள், பெண்கள் மற்றும் அரச குடும்ப உறுப்பினர்கள் மீது நம்பிக்கை வைக்காதீர்கள்.

16. நச்சுச் சாற்றில் இருந்தும் கூட, அசுத்தத்தில் விழுந்திருந்தால், அதைக் கழுவி, தங்கத்தைத் திரும்பப் பெறுங்கள், தாழ்ந்த பிறப்பிலிருந்து உயர்ந்த அறிவை (கிருஷ்ண உணர்வு) பெறுங்கள்; மதிப்பிற்குரிய குடும்பத்தில் பிறந்தாலும், நற்பண்புகளை (ஸ்திரீ-ரத்னா) கொண்ட பெண்.

17. ஆண்களுடன் ஒப்பிடும்போது பெண்களுக்கு பசி இரண்டு மடங்கு, கூச்சம் நான்கு மடங்கு, தைரியம் ஆறு மடங்கு, காமம் எட்டு மடங்கு.

Bagwan Valmiki Jayanti celebration - Mahima Nursing College, Ballari, Karnataka

Bagwan Valmiki Jayanti celebration:

Pargat Diwas

தமிழில் 

Presented by: MAHIMA NURSING COLLEGE, BALLARI, KARNATAKA 

Maharishi Valmiki’s famous quotes:

1. “There is no deity powerful than time.”

2. “Overdoing anything leads to sorrow.”

3. “To be happy always is something which is difficult to achieve. That is to say, happiness and sorrow alternate in one’s life and there cannot be uninterrupted happiness alone.”

4. “One who is haughty, who does not know whether what he does is right or wrong and who has taken the wrong path is to be disciplined even if he is a guru, parent or an elder in age or learning.”

5. “Whatever a man does, good or evil, comes back to him someday. And he pays for everything.”

6. “I want you to remember, always, that no man who sits upon a throne likes to hear another man being praised.”

7. “A guest, though he be ill mannered, deserves to be welcomed by the discerning.”

8. “Only the timid and the weak leave things to destiny (daivam) but the strong and the self-confident never bank on destiny or luck (bhagya)

9. “Without danger knocking on the door of one's benefactor, where arises the chance to reciprocate?

10. “It is difficult for the children to repay the debt of what the mother and the father have done to bring them up.”

11. “Even when you realize that the one before you is an enemy and must be treated sternly, do not hurt with words.”

12. “In a world where we are accustomed to rivalries over possession, authority, and borders, and people clashing over the issue, ‘Ours’ or ‘Mine, not yours’ it is rather strange to find two people debating whose the kingdom is not, and asserting: ‘Yours, not mine’.”

13. “Truth controls this world and dharma is rooted in truth.”

14. “Show no disrespect even when impelled by desire or anger.”

15. “People are as repelled by a liar as they are of serpents.”

16. “If a person is gifting away his elephant but his heart is set on the rope used for tying the elephant, of what use is his attachment to the rope when he is giving away the elephant itself.”

17. “Once Rama gives his word, that is final and it is kept at any cost. There is no question of repetition of the same a second time.”

மகரிஷி வால்மீகியின் புகழ்பெற்ற மேற்கோள்கள்:

 1. "காலத்தை விட சக்தி வாய்ந்த தெய்வம் இல்லை."

 2. "எதையும் அதிகமாகச் செய்வது துக்கத்திற்கு வழிவகுக்கிறது."

 3. “எப்போதும் மகிழ்ச்சியாக இருப்பது என்பது அடைய கடினமாக இருக்கும் ஒன்று.  அதாவது, ஒருவரது வாழ்க்கையில் மகிழ்ச்சியும் துக்கமும் மாறி மாறி வரும், தடையற்ற மகிழ்ச்சி மட்டும் இருக்க முடியாது.

 4. "கர்வம் கொண்டவர், தான் செய்வது சரியா தவறா என்று தெரியாதவர், தவறான பாதையில் சென்றவர், குருவாக இருந்தாலும், பெற்றோராக இருந்தாலும், வயதில் அல்லது படிப்பில் பெரியவராக இருந்தாலும் ஒழுக்கமாக இருக்க வேண்டும்."

 5. “ஒரு மனிதன் நல்லது செய்தாலும், தீமை செய்தாலும், ஒரு நாள் அவனிடமே திரும்பி வரும்.  மேலும் அவர் எல்லாவற்றிற்கும் பணம் செலுத்துகிறார்.

 6. "சிம்மாசனத்தில் அமர்ந்திருக்கும் எந்த மனிதனும் மற்றொரு மனிதனைப் புகழ்வதைக் கேட்க விரும்புவதில்லை என்பதை நீங்கள் எப்போதும் நினைவில் கொள்ள வேண்டும் என்று நான் விரும்புகிறேன்."

 7. "ஒரு விருந்தினர், அவர் மோசமான நடத்தை கொண்டவராக இருந்தாலும், விவேகமுள்ளவர்களால் வரவேற்கப்படுவதற்கு தகுதியானவர்."

 8. “கூச்ச சுபாவமுள்ளவர்களும் பலவீனர்களும் மட்டுமே விதியை (தெய்வம்) விட்டுவிடுவார்கள் ஆனால் வலிமையானவர்கள் மற்றும் தன்னம்பிக்கை கொண்டவர்கள் ஒருபோதும் விதியையோ அதிர்ஷ்டத்தையோ (பாக்யா) நம்ப மாட்டார்கள்.

 9. “ஒருவருடைய உபகாரம் செய்பவரின் கதவைத் தட்டும் ஆபத்து இல்லாமல், மறுபரிசீலனை செய்வதற்கான வாய்ப்பு எங்கே எழுகிறது?

 10. “அம்மாவும் அப்பாவும் வளர்த்த பிள்ளைகள் கடனை அடைப்பது கடினம்”.

 11. "உங்களுக்கு முன்னால் இருப்பவர் எதிரி என்பதை நீங்கள் உணர்ந்தாலும், கடுமையாக நடத்தப்பட வேண்டும், வார்த்தைகளால் புண்படுத்தாதீர்கள்."

 12. “உடமை, அதிகாரம், எல்லைகள் போன்றவற்றில் போட்டி போட்டுக்கொண்டு, ‘நம்முடையது’ அல்லது ‘என்னுடையது, உங்களுடையது அல்ல’ என்ற பிரச்சினையில் மக்கள் மோதிக் கொள்ளும் ஒரு உலகில், யாருடைய ராஜ்யம் என்று இருவர் விவாதிப்பது விந்தையானது.  இல்லை, மற்றும் உறுதிப்படுத்தி: 'உங்களுடையது, என்னுடையது அல்ல'.

 13. "உண்மை இந்த உலகத்தை கட்டுப்படுத்துகிறது மற்றும் தர்மம் சத்தியத்தில் வேரூன்றியுள்ளது."

 14. "ஆசை அல்லது கோபத்தால் தூண்டப்பட்டாலும் அவமரியாதை காட்ட வேண்டாம்."

 15. "மக்கள் பாம்புகளால் விரட்டப்படுவது போல் பொய்யர்களால் விரட்டப்படுகிறார்கள்."

 16. "ஒருவன் தன் யானையைக் காணிக்கையாகக் கொடுத்தாலும், யானையைக் கட்டப் பயன்படும் கயிற்றில் அவன் இதயம் பதிந்திருந்தால், அவன் யானையைக் கொடுக்கும்போது கயிற்றின் மீதுள்ள பற்றினால் என்ன பயன்."

 17. “ராமன் ஒருமுறை தன் வார்த்தையைக் கொடுத்தால், அதுவே இறுதியானது, அது எந்த விலையில் இருந்தாலும் காப்பாற்றப்படும்.  அதையே இரண்டாவது முறையாக மீண்டும் செய்வது என்ற கேள்விக்கு இடமில்லை.

THEORY OF KARMA

THEORY OF KARMA

❓Why do some students do well in school while others struggle?  

❓Why do some earn money easily while others are poor?  

❓Why do some suffer while others enjoy their lives?  

❓Why do some live longer while others die at

a young age?

➖ The answers to all of these questions is the effects of our karmas.

The theory of karma explains HOW, WHY, and WHAT happens to us. It also explains the role that karmas play in our lives, how we accumulate karmas, and how we get rid of them.

Karmas are the derivatives of karman particles.  Karman particles are non-living matter scattered all around us and all over the universe.

They are very fine particles that cannot be seen even with a microscope. A cluster of innumerable karman particles is called Karman

Vargana. 

When you act with passions like attachment, anger, greed, ego, or deceitfulness, Karman Varganas are attracted towards your soul.

Karman Varganas that are attached to your soul are called karmas.

➖THE PROCESS OF BONDAGE

(The following paragraph has been revised from the original.)

Whenever we think, speak, or act, Karman Varganas around us are attracted to our souls.  (This process is called Asrava in Sanskrit.)  

The Varganas become bonded to our soul depending on our passions: anger, ego, greed,

and deceit.  Once they are bonded, they are called Karma. (The bondage is called Bandh in Sanskrit.)  

The Karma can be furthur divided into two

concepts, Bhav Karma and Dravya Karma.  

1. Bhav Karma is the non-physical thinking or activity that attracts the Karman Varganas. 

2. Dravya Karma is the physical Karman Varganas themselves that have attached to the soul.  

There cannot be Dravya Karma without the Bhav Karma and both of these concepts occur at the same time.  In a simplified sense, one can think of the Bhav Karma as 'thoughts' because mental activity is at the base of all activity of the soul.  

However, the true understanding is that the

Bhav Karma is the non-physical part of the Karma.

There are three ways to perform activities: Mentally, Verbally, and Physically.  We can take each of these a step further in three more

ways.  We can perform the activities ourselves, ask someone else to perform the activities for us, or encourage someone else to perform the

activities.  Thus, there are nine ways to perform any activity. Out of all of these activities, mental activities have the farthest reaching effects on our souls.

At the time of bondage of karmas to the soul, four characteristics of karmas are decided. They are:

1) Prakriti (nature).

2) Pradesh (quantity).

3) Sthiti (duration).

4) Anubhag (intensity).

The nature and quantity of karmas depend on the vigor of the activities, while the duration and intensity of karmas depend upon the intensity of the desires behind the activities.

I.  PRAKRITI (NATURE OF BONDAGE)

There are eight types of karmas.  Depending upon your activities, you can accumulate one or more of these eight karmas:

1) Jnanavarniya - Knowledge-Obscuring Karma

2) Darshanavarniya - Perception-Obscuring Karma

3) Antarya - Obstructive Karma

4) Mohniya - Deluding Karma

5) Nam - Body-determining Karma

6) Gotra - Status-determining Karma

7) Vedniya - Feeling-Producing Karma

8) Ayushya - Age-Determining Karma

These karmas are grouped into two categories Ghati Karmas (destructive) and Aghati Karmas (non-destructive).  Ghati Karmas destroy the true nature of the soul.  Aghati Karmas do not destroy the nature of the soul, but affect the body in which the soul resides. The first four

types of karmas are Ghati karmas, and last four are aghati karmas.

II.  PRADESH (QUANTITY OF BONDAGE)

If the physical vigor of our activities is slight, then we accumulate fewer karman particles, but if the physical vigor is strong, then we accumulate larger numbers of karman particles on our soul.

III. STHITI (DURATION OF BONDAGE)

The duration of the karmic particles to be bonded with the soul is decided by the intensity of our desires at the time of the activity. The milder the intensity, the shorter is the duration of the bondage of the karmas. The stronger the intensity, the longer is the duration of

bondage.  

The time karmas stay bonded to the soul range from a fraction of a second to an innumerable numbers of years.

IV.  ANUBHAG (INTENSITY OF RESULTS)

The intensity of karmas depends upon how intense our passions are at the time of our activities. The lesser the intensity of our passions, the less severe is the result of the bondage; the greater the intensity, the more severe the result of the bondage.

When karmas attach to the soul, there are four levels of bondage:

1.  Sprusta or Sithil (Loose): Karmas can be easily shed by regret.

2.  Baddha or Gadha (Tight): Karmas can be shed by offering an apology.

3.  Nidhatta (Tighter): Karmas can shed by very strong efforts, like

austerity.

4.  Nikachit (Tightest): Karmas can only be shed by bearing the results.

It should be realized that it is not always true that we have to wait in order to bear the results of our karmas; we can change the course of

our karmas before they mature. It can be changed in duration and intensity as well as in nature too. This is a very important point because it means, that not only we do have control over our karmas, but that we can change our fate. For explanatory purpose let us understand some terms.

1)  Abadhakal - the duration of bondage of karmas to the soul, which

starts from the time of the karmas bondage until its maturity.

2)  Bandh - bondage of karmas to the soul.

3)  Uday - refers to the results of karmas being manifested in normal

during their normal maturation time.

4)  Udirana - refers to the results of karmas being manifested

prematurely.

5)  Satta - refers to those karmas which are dormant on the soul.

6)  Sankramana - Depending on our activities, bonded karmas can transform within some of their sub-types. 

Example: Shata and Ashata Vedniya karmas are the two sub-types of Vedniya karmas. Shata Vedniya karma causes comfort while Ashata Vedniya karma causes discomfort. If our current activities causes comfort to someone then our Ashata Vedniya karma gets transformed to Shata Vedniya karma. And, so it works for opposite activities.

7)  Utkarshana - increase of duration and intensity of karmas which are already bonded to the soul.

8)  Apakramana - diminution of duration and intensity of karmas which are already bonded.

9)  Upashama - state in which karmas are suppressed and cannot produce results.

10) Nidhatti bondage - type of bondage in which karmas are neither brought into operation prematurely nor transferred into that of another

sub-class, but may increase or decrease in duration and intensity of results.

11) Nikachit bondage - type of bondage in which karmas do not operate prematurely, nor transferred, nor increase or decrease in duration or intensity of results.

12) Samuddhat - After achieving perfect knowledge, Kevali Bhagwan (Omniscient, Omnipotent) realized that the duration and quantity of Vedniya, Nam and Gotra Karmas were greater than that of Ayushya Karma.

Therefore, by expanding the size and shape of the soul (Atma Pradeshes), Kevali Bhagwan made the duration and quantity of Vedniya, Nam and Gotra Karmas equal to that of Ayushya Karma. This process is called Samuddhat.

13) Shaileshikaran - Immediately before his final death (Nirvana), Kevali Bhagwan went into very pure meditation during which there was no

activity and hence no inflow of karma at all. This stage lasted very short period during which one can speak five short letters only. It is

called Saileshikaran. During this time, Kevali Bhagwan discarded all remaining Vedniya, Nam, Gotra, and Ayushya Karmas for ever.

Karmas obstruct these eight attributes of a pure soul:

1)  Kevaljnana (Perfect Knowledge) - State in which the soul knows everything, past, present, and future that is happening in the world, all at the same time. Jnanavarniya Karma obscures this attribute.

2)  Kevaldarshan (Perfect Perception) - State in which the soul can see, hear, and perceive everything from the past, present, and future all at the same time. Darshanavarniya Karma obscures this attribute.

3)  Anant Virya (Infinite Power) -  State in which the soul has infinite power. Antarya Karma obstructs this attribute.

4)  Vitraga (Victory over Inner Enemies) - State in which the pure soul has no attachment or hatred for anyone. Mohniya Karma obscures this attribute.

The four attributes of the soul are experienced by Lord Arihants. The following four attributes are experienced only when the soul is liberated, when Lord Arihants become Lord Siddhas upon their death.

5) Infinite Bliss (No Joy or Sorrow) - State in which there is no pain, suffering, or happiness; the soul has ultimate peace. Vedniya Karma

obscures this attribute.

6) Ajaramar (End of the Cycle of Birth and Death) - Point at which the soul is never again born. Ayushya Karma obscures this attribute.

7) Arupi (No form) - State in which the pure soul no longer occupies a body and is formless. Nam Karma obscures this attribute.

8) Agurulaghu (End of Status) - fact that all liberated souls are equal; none is higher  or lower in status than any other. Gotra Karma obscures this attribute.

கர்மாவின் கோட்பாடு

 ❓சில மாணவர்கள் ஏன் பள்ளியில் நன்றாக படிக்கிறார்கள், மற்றவர்கள் போராடுகிறார்கள்?

 ❓ஏன் சிலர் ஏழைகளாக இருக்கும்போது சிலர் எளிதாக பணம் சம்பாதிக்கிறார்கள்?

 ❓ஏன் சிலர் கஷ்டப்படுகிறார்கள், மற்றவர்கள் தங்கள் வாழ்க்கையை அனுபவிக்கிறார்கள்?

 ❓ஏன் சிலர் நீண்ட காலம் வாழ்கிறார்கள், மற்றவர்கள் இறக்கிறார்கள்

 ஒரு இளம் வயது?

 ➖ இந்தக் கேள்விகள் அனைத்திற்கும் நமது கர்மங்களின் விளைவுகளே பதில்கள்.

கர்மாவின் கோட்பாடு நமக்கு எப்படி, ஏன், என்ன நடக்கிறது என்பதை விளக்குகிறது.  நம் வாழ்வில் கர்மங்கள் வகிக்கும் பங்கு, கர்மங்களை எவ்வாறு குவிக்கிறோம், அவற்றிலிருந்து விடுபடுவது எப்படி என்பதையும் விளக்குகிறது.

கர்மாக்கள் கர்ம துகள்களின் வழித்தோன்றல்கள்.  கர்மன் துகள்கள் நம்மைச் சுற்றிலும், பிரபஞ்சம் முழுவதிலும் சிதறிக் கிடக்கும் உயிரற்ற பொருள்.

அவை நுண்ணோக்கியால் கூட பார்க்க முடியாத மிக நுண்ணிய துகள்கள்.  எண்ணற்ற கர்மத் துகள்களின் கொத்து கர்மன் என்று அழைக்கப்படுகிறது வர்கனா.

நீங்கள் பற்றுதல், கோபம், பேராசை, ஈகோ அல்லது வஞ்சகம் போன்ற உணர்ச்சிகளுடன் செயல்படும்போது, ​​கர்ம வர்கங்கள் உங்கள் ஆன்மாவை நோக்கி ஈர்க்கப்படுகின்றன.

உங்கள் ஆன்மாவுடன் இணைந்திருக்கும் கர்ம வர்கங்கள் கர்மாக்கள் என்று அழைக்கப்படுகின்றன.

 ➖பாண்டேஜ் செயல்முறை

(பின்வரும் பத்தி அசலில் இருந்து திருத்தப்பட்டது.)

நாம் நினைக்கும்போதோ, பேசும்போதோ, செயல்படும்போதோ, நம்மைச் சுற்றியுள்ள கர்ம வர்கங்கள் நம் ஆன்மாக்களால் ஈர்க்கப்படுகின்றன.  (இந்த செயல்முறை சமஸ்கிருதத்தில் அஸ்ரவா என்று அழைக்கப்படுகிறது.)

வர்கங்கள் நம் ஆன்மாவுடன் நம் உணர்வுகளைப் பொறுத்து பிணைக்கப்படுகின்றன: கோபம், ஈகோ, பேராசை, மற்றும் வஞ்சகம்.  அவை பிணைக்கப்பட்டவுடன், அவை கர்மா என்று அழைக்கப்படுகின்றன.  (அந்த அடிமைத்தனம் சமஸ்கிருதத்தில் பந்த் என்று அழைக்கப்படுகிறது.)

கர்மாவை இரண்டாகப் பிரிக்கலாம்

கருத்துக்கள், பாவ கர்மா மற்றும் திரவிய கர்மா.

 1. பவ் கர்மா என்பது கர்ம வர்கங்களை ஈர்க்கும் உடல் அல்லாத சிந்தனை அல்லது செயல்பாடு.

 2. திரவிய கர்மா என்பது ஆன்மாவுடன் இணைந்திருக்கும் உடல் கர்மன் வர்கங்கள்.

பாவ கர்மா இல்லாமல் திரவிய கர்மா இருக்க முடியாது, இந்த இரண்டு கருத்துகளும் ஒரே நேரத்தில் நிகழ்கின்றன.  எளிமைப்படுத்தப்பட்ட அர்த்தத்தில், ஒருவர் பவ கர்மாவை 'எண்ணங்கள்' என்று நினைக்கலாம், ஏனெனில் மன செயல்பாடு ஆன்மாவின் அனைத்து செயல்பாட்டின் அடிப்படையிலும் உள்ளது.

இருப்பினும், உண்மையான புரிதல் என்னவென்றால்

 பாவ கர்மா என்பது கர்மாவின் உடல் அல்லாத பகுதியாகும்.

செயல்பாடுகளைச் செய்ய மூன்று வழிகள் உள்ளன: மனரீதியாக, வாய்மொழியாக மற்றும் உடல் ரீதியாக.  இவை ஒவ்வொன்றையும் இன்னும் மூன்றில் ஒரு படி மேலே கொண்டு செல்லலாம்

 வழிகள்.  செயல்களை நாமே செய்யலாம், நமக்கான செயல்பாடுகளைச் செய்ய வேறு ஒருவரைக் கேட்கலாம் அல்லது வேறு யாரையாவது செய்ய ஊக்குவிக்கலாம்

 நடவடிக்கைகள்.  இவ்வாறு, எந்தவொரு செயலையும் செய்ய ஒன்பது வழிகள் உள்ளன.  இந்த நடவடிக்கைகள் அனைத்திலும், மன செயல்பாடுகள் நம் ஆன்மாவில் மிகத் தொலைதூர விளைவுகளை ஏற்படுத்துகின்றன.

ஆன்மாவிற்கு கர்மங்கள் பிணைக்கப்படும் நேரத்தில், கர்மங்களின் நான்கு பண்புகள் தீர்மானிக்கப்படுகின்றன.  அவை:

 1) பிரகிருதி (இயற்கை).

 2) பிரதேசம் (அளவு).

 3) ஸ்திதி (காலம்).

 4) அனுபாக் (தீவிரம்).

கர்மங்களின் தன்மையும் அளவும் செயல்களின் வீரியத்தைப் பொறுத்தது, அதே சமயம் கர்மாக்களின் காலம் மற்றும் தீவிரம் செயல்களுக்குப் பின்னால் உள்ள ஆசைகளின் தீவிரத்தைப் பொறுத்தது.

 I. பிரகிருதி (கொத்தடிமையின் இயல்பு)

எட்டு வகையான கர்மாக்கள் உள்ளன.  உங்கள் செயல்பாடுகளைப் பொறுத்து, இந்த எட்டு கர்மாக்களில் ஒன்று அல்லது அதற்கு மேற்பட்டவற்றை நீங்கள் சேகரிக்கலாம்:

 1) ஞானவர்ணியம் - அறிவை மறைக்கும் கர்மா

 2) தர்ஷனவர்ணியம் - உணர்தல்-மறைத்தல் கர்மா

 3) அந்தர்யா - தடையான கர்மா

 4) மோஹ்னியா - கர்மாவை ஏமாற்றுதல்

 5) நாம் - உடலை நிர்ணயிக்கும் கர்மா

 6) கோத்ரா - நிலையை நிர்ணயிக்கும் கர்மா

 7) வேத்னியா - உணர்வு-உற்பத்தி செய்யும் கர்மா

 8) ஆயுஷ்யா - வயதை நிர்ணயிக்கும் கர்மா

இந்த கர்மாக்கள் கதி கர்மாக்கள் (அழிவு தரும்) மற்றும் அகதி கர்மாக்கள் (அழிக்காதவை) என இரண்டு வகைகளாக பிரிக்கப்பட்டுள்ளன.  கதி கர்மாக்கள் ஆத்மாவின் உண்மையான தன்மையை அழிக்கின்றன.  அகத்திய கர்மாக்கள் ஆன்மாவின் இயல்பை அழிப்பதில்லை, ஆனால் ஆன்மா வசிக்கும் உடலை பாதிக்கிறது.  முதல் நான்கு

 கர்மங்களின் வகைகள் கதி கர்மாக்கள், மற்றும் கடைசி நான்கு அகாதி கர்மாக்கள்.

 II.  பிரதேஸ் (கொத்தடிமை அளவு)

நமது செயல்பாடுகளின் உடல் வீரியம் குறைவாக இருந்தால், நாம் குறைவான கர்மத் துகள்களைக் குவிப்போம், ஆனால் உடல் வீரியம் வலுவாக இருந்தால், நம் ஆன்மாவில் அதிக எண்ணிக்கையிலான கர்மத் துகள்களைக் குவிக்கிறோம்.

 III.  ஸ்திதி (பாண்டேஜ் காலம்)

ஆன்மாவுடன் பிணைக்கப்பட வேண்டிய கர்மத் துகள்களின் காலம், செயல்பாட்டின் போது நமது ஆசைகளின் தீவிரத்தால் தீர்மானிக்கப்படுகிறது.  லேசான தீவிரம், கர்மாக்களின் பந்தத்தின் காலம் குறுகியதாக இருக்கும்.  வலுவான தீவிரம், நீண்ட காலம்

 அடிமைத்தனம்.

கர்மாக்கள் ஆன்மாவுடன் இணைந்திருக்கும் நேரம் ஒரு நொடியின் ஒரு பகுதியிலிருந்து எண்ணற்ற ஆண்டுகள் வரை.

 IV.  அனுபாக் (முடிவுகளின் தீவிரம்)

கர்மாக்களின் தீவிரம் நமது செயல்பாட்டின் போது நமது உணர்வுகள் எவ்வளவு தீவிரமாக இருக்கும் என்பதைப் பொறுத்தது.  நமது உணர்வுகளின் தீவிரம் குறைவாக இருந்தால், அடிமைத்தனத்தின் விளைவு குறைவாக இருக்கும்;  அதிக தீவிரம், அடிமைத்தனத்தின் விளைவு மிகவும் கடுமையானது.

கர்மாக்கள் ஆன்மாவுடன் இணைந்தால், பந்தத்தின் நான்கு நிலைகள் உள்ளன:

 1. ஸ்ப்ருஸ்தா அல்லது சித்தில் (தளர்வான): கர்மாக்களை வருத்தத்தால் எளிதில் சிந்தலாம்.

 2. பத்தா அல்லது கதா (இறுக்கமான): மன்னிப்பு வழங்குவதன் மூலம் கர்மாக்களை அகற்றலாம்.

 3. நிதாத்தா (இறுக்கமானது): கர்மாக்கள் மிகவும் வலுவான முயற்சிகளால் சிந்தலாம்

 சிக்கனம்.

 4. நிகச்சித் (இறுக்கமானது): பலனைத் தாங்கிக்கொண்டுதான் கர்மாக்கள் சிந்தப்படும்.

நமது கர்மங்களின் பலனைத் தாங்கிக் கொள்ள நாம் காத்திருக்க வேண்டும் என்பது எப்போதும் உண்மையல்ல என்பதை உணர வேண்டும்;  நாம் போக்கை மாற்ற முடியும் நமது கர்மங்கள் முதிர்ச்சியடைவதற்கு முன்பே.  இது கால அளவு மற்றும் தீவிரம் மற்றும் இயற்கையிலும் மாற்றப்படலாம்.  இது ஒரு மிக முக்கியமான விஷயம், ஏனென்றால் நமது கர்மாக்களை நாம் கட்டுப்படுத்துவது மட்டுமல்லாமல், நமது விதியை மாற்றவும் முடியும்.  விளக்க நோக்கத்திற்காக சில சொற்களைப் புரிந்துகொள்வோம்.

1) அபாதகல் - ஆன்மாவிற்கு கர்மாக்களின் பிணைப்பின் காலம், இது கர்ம பந்தத்தின் காலத்திலிருந்து அதன் முதிர்ச்சி வரை தொடங்குகிறது.

2) பந்த் - ஆன்மாவிற்கு கர்மாக்களின் பந்தம்.

3) உதய் - சாதாரணமாக வெளிப்படும் கர்மாக்களின் பலன்களைக் குறிக்கிறது

 அவர்களின் சாதாரண முதிர்வு நேரத்தில்.

4) உதிரான - வெளிப்படும் கர்மங்களின் பலன்களைக் குறிக்கிறது

 உரிய காலத்திற்கு முன்னரே.

5) சத்தா - ஆன்மாவில் செயலற்ற நிலையில் இருக்கும் கர்மாக்களை குறிக்கிறது.

6) சங்கரமணா - நமது செயல்பாடுகளைப் பொறுத்து, பிணைக்கப்பட்ட கர்மாக்கள் அவற்றின் சில துணை வகைகளுக்குள் மாறலாம்.

உதாரணம்: ஷடா மற்றும் அஷாத வேத்னிய கர்மாக்கள் வேத்னிய கர்மாக்களின் இரண்டு துணை வகைகளாகும்.  ஷத வேத்னிய கர்மா சுகத்தை உண்டாக்கும் அதே சமயம் அஷத வேத்னிய கர்மா அசௌகரியத்தை உண்டாக்கும்.  நமது தற்போதைய செயல்பாடுகள் யாருக்காவது ஆறுதல் அளித்தால் நமது அஷாத வேத்னிய கர்மா ஷத வேத்னிய கர்மாவாக மாறிவிடும்.  மேலும், இது எதிர் செயல்களுக்கு வேலை செய்கிறது.

7) உத்கர்ஷனா - ஆன்மாவுடன் ஏற்கனவே பிணைக்கப்பட்ட கர்மாக்களின் காலம் மற்றும் தீவிரம் அதிகரிப்பு.

8) அபக்ரமணா - ஏற்கனவே பிணைக்கப்பட்ட கர்மாக்களின் காலம் மற்றும் தீவிரம் குறைதல்.

9) உபாஷமா - கர்மாக்கள் அடக்கப்பட்டு, பலனைத் தர முடியாத நிலை.

10) நிதாத்தி பந்தம் - கர்மங்கள் முன்கூட்டியே செயல்பாட்டிற்கு கொண்டு வரப்படாமலோ அல்லது மற்றொன்றிற்கு மாற்றப்படாமலோ இருக்கும் பிணைப்பின் வகை. துணை வகுப்பு, ஆனால் முடிவுகளின் காலம் மற்றும் தீவிரம் அதிகரிக்கலாம் அல்லது குறையலாம்.

11) நிகச்சித் பந்தம் - கர்மாக்கள் முன்கூட்டியே செயல்படாத, அல்லது மாற்றப்படாமல், கால அளவு அல்லது விளைவுகளின் தீவிரத்தை அதிகரிக்கவோ அல்லது குறைக்கவோ செய்யும் பிணைப்பின் வகை.

12) சமுத்தாத் - பரிபூரண அறிவை அடைந்த பிறகு, கேவாலி பகவான் (சர்வ வல்லமை படைத்தவர்) வேத்னியா, நாம் மற்றும் கோத்ர கர்மாக்களின் கால அளவும், அளவும் ஆயுஷ்ய கர்மாவை விட அதிகம் என்பதை உணர்ந்தார். எனவே, ஆன்மாவின் அளவு மற்றும் வடிவத்தை விரிவுபடுத்துவதன் மூலம், கேவாலி பகவான் வேத்னியா, நாம் மற்றும் கோத்ர கர்மாக்களின் கால அளவு மற்றும் அளவை ஆயுஷ்ய கர்மாவிற்கு சமமாக ஆக்கினார்.  இந்த செயல்முறை சமுத்தத் என்று அழைக்கப்படுகிறது.

13) ஷைலேஷிகரன் - அவரது இறுதி மரணத்திற்கு (நிர்வாணம்) உடனடியாக, கேவாலி பகவான் மிகவும் தூய்மையான தியானத்திற்குச் சென்றார். செயல்பாடு மற்றும் அதனால் கர்மாவின் வரவு இல்லை.  இந்த நிலை மிகக் குறுகிய காலத்திற்கு நீடித்தது, இதன் போது ஒருவர் ஐந்து சிறிய எழுத்துக்களை மட்டுமே பேச முடியும்.  இது சைலேசிகரன் என்று.  இந்த நேரத்தில், கேவாலி பகவான் எஞ்சியிருந்த வேத்னியா, நாம், கோத்ரா மற்றும் ஆயுஷ்ய கர்மாக்களை என்றென்றும் நிராகரித்தார்.

கர்மாக்கள் தூய்மையான ஆத்மாவின் இந்த எட்டு பண்புகளைத் தடுக்கின்றன:

1) கேவல்ஞானம் (சரியான அறிவு) - உலகில் நடக்கும் கடந்த காலம், நிகழ்காலம் மற்றும் எதிர்காலம் அனைத்தையும் ஒரே நேரத்தில் ஆத்மா அறியும் நிலை.  ஞானவர்ணிய கர்மா இந்தப் பண்பை மறைக்கிறது.

2) கேவல்தர்ஷன் (சரியான புலனுணர்வு) - ஆன்மா கடந்த கால, நிகழ்காலம் மற்றும் எதிர்காலம் அனைத்தையும் ஒரே நேரத்தில் பார்க்கவும், கேட்கவும் மற்றும் உணரவும் முடியும்.  தர்சனவர்ணிய கர்மா இந்தப் பண்பை மறைக்கிறது.

3) அனந்த் வீர்யா (எல்லையற்ற சக்தி) - ஆன்மா எல்லையற்ற சக்தியைக் கொண்டிருக்கும் நிலை.  அந்தர்ய கர்மா இந்தப் பண்பைத் தடுக்கிறது.

4) வித்ரக (உள் எதிரிகளின் மீதான வெற்றி) - தூய ஆன்மா யாரிடமும் பற்றுதல் அல்லது வெறுப்பு இல்லாத நிலை.  மோஹ்னிய கர்மா இந்தப் பண்பை மறைக்கிறது.

ஆன்மாவின் நான்கு குணங்கள் பகவான் அரிஹந்தர்களால் உணரப்படுகின்றன.  ஆன்மா முக்தி அடையும் போது, ​​இறைவன் அரிஹந்தர்கள் இறந்தவுடன் சித்தர்களாக மாறும்போதுதான் பின்வரும் நான்கு பண்புகளும் உணரப்படுகின்றன.

5) எல்லையற்ற பேரின்பம் (மகிழ்ச்சி அல்லது துக்கம் இல்லை) - வலி, துன்பம் அல்லது மகிழ்ச்சி இல்லாத நிலை;  ஆன்மாவுக்கு இறுதி அமைதி உள்ளது.  வேத்னிய கர்மா

 இந்த பண்பை மறைக்கிறது.

6) அஜராமர் (பிறப்பு மற்றும் இறப்பு சுழற்சியின் முடிவு) - ஆத்மா மீண்டும் பிறக்காத புள்ளி.  ஆயுஷ்ய கர்மா இந்தப் பண்பை மறைக்கிறது.

7) அரூபி (உருவம் இல்லை) - தூய ஆன்மா இனி ஒரு உடலை ஆக்கிரமிக்காத மற்றும் உருவமற்ற நிலை.  நம் கர்மா இந்தப் பண்பை மறைக்கிறது.

8) அகுருலகு (நிலையின் முடிவு) - விடுதலை பெற்ற அனைத்து ஆத்மாக்களும் சமம் என்பது உண்மை;  எவரும் மற்றதை விட உயர்ந்த அல்லது தாழ்ந்த நிலையில் இல்லை.  கோத்ர கர்மா இந்தப் பண்பை மறைக்கிறது.

CHANDRA DARSHAN (Today)சந்திர தர்ஷன்

CHANDRA DARSHAN (Today)
சந்திர தர்ஷன்

Moon has been associated with wisdom, purity, and good intentions. The placement of the Moon at a proper place in our Nakshatras can make a man live a life that is prosperous and successful. Moreover, the Moon is more influential as Hindu Calendar is based on the Moon. Moon has been linked with prosperity, wisdom, and success.

▪️Significance of The Moon:

Lord Moon being of white colour, is very sympathetic and benevolent to the people. The person with a pure heart and the one who worships it gets the blessings of Lord Moon easily. Venerating the Moon on this occasion, along with religious sacrament, provides good fortune and prosperity. According to Vedas, if Puja is done with full commitment on any day results in fruits. So, it is said that a devotee, if does the puja with full devotion and faith, not only receives the blessings of Lord Moon but also of other Gods. A fast on this day helps not only to purify the body; it even helps in purifying souls and attaining mental peace.

According to the Hindu Calendar the Moon is associated with the Navagrahas and has a great influence on life on the Earth.

It is said that the Moon, with his power, keeps the souls on the Earth and makes them pure.

It has the power to make living beings like animals and plants live a good life.

It is associated with its purity, so whoever worships the Moon, his soul is being cleansed and purified.

It is the one that connects the living being with knowledge.

It has the power to free his devotees from negativity and adopt a positive attitude towards life.

By praying to the God Moon, we are indirectly paying homage to our ancestors and forefathers and are seeking their blessings.

Lord Moon is the source of energy for all the living beings on Earth. People are really enthusiastic to know the time of chandra darshan today. The worshipping of the Moon also helps to maintain our health.

It is believed that observing fast on this day helps to maintain a balance of cough, pitt, vata. This balance helps to reduce the possibility of illness throughout our life.

So Chandra Darshan or Moon Darshan not only helps in prosperity and happiness but also is beneficial for our health.

▪️Vedic Mantras of Chandra Dev:

The following mantras must be included while worshipping the Moon

ॐ इमं देवा असपत्नं सुवध्यं महते क्षत्राय महते ज्यैष्ठ्याय महते जानराज्यायेन्द्रस्येन्द्रियाय।
इमममुष्य पुत्रममुष्यै पुत्रमस्यै विश एष वोऽमी राजा सोमोऽस्माकं ब्राह्मणानां राजा।। /

Chandra Darshan Mantra for Shanti

“Om Kshira Puthraya Vidhmahe Amrit Tatvaya Dheemahi Tanno Chandrah Prachodayat”

▪️Rituals During Chandra Darshan:

On the day of the Chandra Darshana, Hindu devotees worship the Moon God. The devotees are enthusiastic to know today’s time of Chandra Darshan.

A strict fast is observed by the devotees. They do not eat or drink anything during the whole day. After knowing today’s chandra darshan time they are ready to worship Lord Moon.

They only break their fast after seeing the Moon just after sunset. The devotees even do Daan or donation to the Brahmins. They donate rice, sugar, clothes and other things.

▪️Important Chandra Darshan Time:

June 19, 2023
Monday 07:21 PM to 08:37 PM

July 19, 2023
Wednesday 07:20 PM to 08:39 PM

August 17, 2023
Thursday 06:59 PM to 07:44 PM

September 16, 2023
Saturday 06:26 PM to 07:09 PM

October 16, 2023
Monday 05:51 PM to 06:40 PM

November 15, 2023
Wednesday 05:28 PM to 06:46 PM

December 14, 2023 Thursday 05:26 PM to 06:35 PM

சந்திர தர்ஷன் (இன்று)

சந்திரன் ஞானம், தூய்மை மற்றும் நல்ல நோக்கங்களுடன் தொடர்புடையவர்.  நமது நக்ஷத்திரங்களில் சந்திரன் சரியான இடத்தில் அமைவது ஒரு மனிதனை வளமான மற்றும் வெற்றிகரமான வாழ்க்கையை வாழ வைக்கும்.  மேலும், இந்து நாட்காட்டி சந்திரனை அடிப்படையாகக் கொண்டிருப்பதால் சந்திரன் அதிக செல்வாக்கு செலுத்துகிறது.  சந்திரன் செழிப்பு, ஞானம் மற்றும் வெற்றியுடன் இணைக்கப்பட்டுள்ளது.

▪️சந்திரனின் முக்கியத்துவம்:

சந்திர பகவான் வெள்ளை நிறத்தில் இருப்பதால், மக்களிடம் மிகவும் இரக்கமும், கருணையும் கொண்டவர்.  தூய்மையான உள்ளம் கொண்டவர் மற்றும் வழிபடுபவர் சந்திரனின் அருள் எளிதில் கிடைக்கும்.  இந்த சந்தர்ப்பத்தில் சந்திரனை வணங்குவது, மத சடங்குகளுடன், நல்ல அதிர்ஷ்டத்தையும் செழிப்பையும் வழங்குகிறது.  வேதங்களின்படி, எந்த நாளில் முழு ஈடுபாட்டுடன் பூஜை செய்தால் பலன் கிடைக்கும்.  எனவே, ஒரு பக்தன், முழு பக்தியுடனும் நம்பிக்கையுடனும் பூஜை செய்தால், சந்திரனின் ஆசீர்வாதத்தைப் பெறுவதோடு மட்டுமல்லாமல், மற்ற கடவுள்களின் ஆசீர்வாதத்தையும் பெறுவார் என்று கூறப்படுகிறது.  இந்த நாளில் ஒரு விரதம் உடலை சுத்தப்படுத்த உதவுகிறது;  இது ஆன்மாக்களை தூய்மைப்படுத்தவும் மன அமைதியை அடையவும் உதவுகிறது.

இந்து நாட்காட்டியின் படி சந்திரன் நவக்கிரகங்களுடன் தொடர்புடையது மற்றும் பூமியில் வாழ்வில் பெரும் தாக்கத்தை ஏற்படுத்துகிறது.

சந்திரன் தன் சக்தியால் ஆன்மாக்களை பூமியில் வைத்து தூய்மையாக்குகிறான் என்று கூறப்படுகிறது.

விலங்குகள், தாவரங்கள் போன்ற உயிரினங்களை நல்வாழ்வு வாழ வைக்கும் ஆற்றல் இதற்கு உண்டு.

இது அதன் தூய்மையுடன் தொடர்புடையது, எனவே சந்திரனை யார் வணங்குகிறாரோ, அவரது ஆன்மா தூய்மையடைந்து தூய்மைப்படுத்தப்படுகிறது.

உயிர்களை அறிவோடு இணைப்பது.

இது தனது பக்தர்களை எதிர்மறையிலிருந்து விடுவித்து, வாழ்க்கையில் நேர்மறையான அணுகுமுறையைக் கடைப்பிடிக்கும் சக்தியைக் கொண்டுள்ளது.

சந்திரனைப் பிரார்த்தனை செய்வதன் மூலம், நாம் நம் முன்னோர்கள் மற்றும் முன்னோர்களுக்கு மறைமுகமாக வணக்கம் செலுத்தி அவர்களின் ஆசிகளைப் பெறுகிறோம்.

பூமியில் உள்ள அனைத்து உயிரினங்களுக்கும் சந்திரன் தான் ஆற்றல் ஆதாரம்.  இன்று சந்திர தரிசன நேரத்தை அறிய மக்கள் மிகவும் ஆர்வமாக உள்ளனர்.  சந்திரனை வழிபடுவது நமது ஆரோக்கியத்தையும் பராமரிக்க உதவுகிறது.

இந்த நாளில் விரதம் கடைபிடிப்பது இருமல், பிட், வாடை ஆகியவற்றின் சமநிலையை பராமரிக்க உதவும் என்று நம்பப்படுகிறது.  இந்த சமநிலை நம் வாழ்நாள் முழுவதும் நோய் வாய்ப்பைக் குறைக்க உதவுகிறது.

எனவே சந்திர தரிசனம் அல்லது சந்திர தரிசனம் செழிப்பு மற்றும் மகிழ்ச்சிக்கு உதவுவது மட்டுமல்லாமல் நமது ஆரோக்கியத்திற்கும் நன்மை பயக்கும்.

▪️சந்திர தேவின் வேத மந்திரங்கள்:

சந்திரனை வழிபடும் போது கீழ்கண்ட மந்திரங்களை கட்டாயம் சேர்க்க வேண்டும்

ॐ இமன் தேவா அஸபத்னம் சுவத்யம் மஹதே க்ஷத்ராய மஹதே ஜ்யஷ்த்யாய மஹதே ஜானராயனரே ஆம்.
இமமுஷ்ய புத்ரமமுஷ்யை புத்ரமஸ்யை விஷ ஏஷ வோயமி ராஜா சோமோரஸ்மாகம். 

சாந்திக்கு சந்திர தரிசன மந்திரம்

“ஓம் க்ஷீர புத்ராய வித்மஹே அம்ரித் தத்வாய தீமஹி தன்னோ சந்திர பிரச்சோதயாத்”

▪️சந்திர தரிசனத்தின் போது செய்யப்படும் சடங்குகள்:

சந்திர தரிசன நாளில், இந்து பக்தர்கள் சந்திரனை வணங்குகிறார்கள்.  இன்றைய சந்திர தரிசன நேரத்தை அறிய பக்தர்கள் ஆர்வத்துடன் உள்ளனர்.

பக்தர்களால் கடுமையான விரதம் கடைப்பிடிக்கப்படுகிறது.  அவர்கள் நாள் முழுவதும் எதையும் சாப்பிடுவதில்லை அல்லது குடிப்பதில்லை.  இன்றைய சந்திர தரிசன நேரத்தை அறிந்து கொண்டு சந்திரனை வழிபட தயாராகிவிட்டனர்.

சூரிய அஸ்தமனத்திற்குப் பிறகு சந்திரனைப் பார்த்த பிறகு மட்டுமே அவர்கள் நோன்பை விடுகிறார்கள்.  பக்தர்கள் பிராமணர்களுக்கு தானம் அல்லது தானம் கூட செய்கிறார்கள்.  அரிசி, சர்க்கரை, வஸ்திரம் போன்றவற்றை தானமாக வழங்குகிறார்கள்.

▪️முக்கியமான சந்திர தரிசன நேரம்:

ஜூன் 19, 2023
திங்கட்கிழமை 07:21 PM முதல் 08:37 PM வரை

ஜூலை 19, 2023
புதன் 07:20 PM முதல் 08:39 PM வரை

ஆகஸ்ட் 17, 2023
வியாழன் 06:59 PM முதல் 07:44 PM வரை

செப்டம்பர் 16, 2023
சனிக்கிழமை 06:26 PM முதல் 07:09 PM வரை

அக்டோபர் 16, 2023
திங்கட்கிழமை 05:51 PM முதல் 06:40 PM வரை

நவம்பர் 15, 2023
புதன் 05:28 PM முதல் 06:46 PM வரை

டிசம்பர் 14, 2023
வியாழன் 05:26 PM முதல் 06:35 PM வரை

16 Sanskaras in Hinduism and Their Relevance from the birth to death ( தமிழில் )

16 Sanskaras in Hinduism and Their Relevance from the birth to death 

In Hinduism, rituals or sanskaras are milestones in a person’s life and hold sacred importance. It is believed that sanskaras purify the soul and cleanse sins not only from the mortal body but also from the immortal soul. Literally, Sanskara means culture, making perfect or refining in Sanskrit.

The sanskaras, as preached through Vedas, inculcate in a person, the karmas of life. They subconsciously leave impressions in people's minds which build their characteristic behaviour and perception of the world. This insight brings them stability, calmness, and inner peace. As one fails to decide which way to proceed in life, he relies on the samskaras or sanskara to provide guidance.

The Vedic scriptures identify 40 sanskaras. The 16 major sanskaras, known as the “shodasha sanskaras” are the most pious ones. In Hinduism, every aspect of life is sacred, and before the auspicious beginning of any activity, there is a celebration. This celebration of the rites of passage of a man to different levels or stages of life, from conception to cremation, form the sanskaras.

A) PRE- NATAL SANSKARAS

1.Garbhadhana: Ceremony of conception

As the name suggests, ‘garbadhana’ is the bestowing of wealth into the garbha (the mother’s womb). In other words, Garbhadhana means “gifting the womb”. This sanskara is performed after the couple is united in holy matrimony. It is the first known rite of a human and begins before conception.

Earlier, the main principle of marriage was to forward the lineage. Therefore, it was considered important for a newly married couple to cleanse their mind and soul of any negative thoughts, resulting in problems during the conception of a child. This sanskara aims at bringing harmony between the newlyweds who resolve to treat each other with respect and love.

1.கர்ப்பதானா: கருத்தரிக்கும் விழா

பெயர் குறிப்பிடுவது போல, ‘கர்பாதனா’ என்பது கர்பாவுக்கு (தாயின் கருப்பையில்) செல்வத்தை வழங்குவதாகும்.  வேறு வார்த்தைகளில் கூறுவதானால், கர்பதானா என்றால் "கருப்பைக் கொடுப்பது" என்று பொருள்.  தம்பதிகள் புனித திருமணத்தில் இணைந்த பிறகு இந்த சம்ஸ்காரம் செய்யப்படுகிறது.  இது ஒரு மனிதனின் முதல் அறியப்பட்ட சடங்கு மற்றும் கருத்தரிப்பதற்கு முன்பே தொடங்குகிறது.

முன்னதாக, திருமணத்தின் முக்கிய கொள்கை பரம்பரையை முன்னோக்கி அனுப்புவதாகும்.  எனவே, புதிதாகத் திருமணமான தம்பதிகள் தங்கள் மனதையும் ஆன்மாவையும் எதிர்மறையான எண்ணங்களிலிருந்து சுத்தப்படுத்துவது முக்கியமானதாகக் கருதப்பட்டது, இதன் விளைவாக ஒரு குழந்தையின் கருத்தரிப்பின் போது பிரச்சினைகள் ஏற்படுகின்றன.  ஒருவரையொருவர் மரியாதையுடனும் அன்புடனும் நடத்தத் தீர்மானிக்கும் புதுமணத் தம்பதிகளுக்கு இடையே நல்லிணக்கத்தை ஏற்படுத்துவதே இந்த சம்ஸ்காரத்தின் நோக்கமாகும்.

2. Pumsavana: Secure the birth of the child

Pumsavana is a ritual conducted in or after the third month of pregnancy and usually before the foetus starts moving inside the womb. The ceremony celebrates the rite of passage of the developing foetus.

Logically, when the pregnancy begins to show at the beginning of the trimester, the mother and the child must be given food and essential herbs. This helps in the proper development of the foetus and reduces the risks associated with child birth.

2. பும்சவன: குழந்தையின் பிறப்பைப் பாதுகாக்கவும்

பம்சவனா என்பது கர்ப்பத்தின் மூன்றாவது மாதத்திலோ அல்லது அதற்குப் பின்னரோ மற்றும் பொதுவாக கரு கருப்பைக்குள் நகரத் தொடங்கும் முன் நடத்தப்படும் ஒரு சடங்கு.  இந்த விழா கரு வளரும் சடங்கு கொண்டாடப்படுகிறது.

தர்க்கரீதியாக, மூன்று மாதங்களின் தொடக்கத்தில் கர்ப்பம் காட்டத் தொடங்கும் போது, ​​தாய் மற்றும் குழந்தைக்கு உணவு மற்றும் அத்தியாவசிய மூலிகைகள் கொடுக்கப்பட வேண்டும்.  இது கருவின் சரியான வளர்ச்சிக்கு உதவுகிறது மற்றும் குழந்தை பிறப்புடன் தொடர்புடைய அபாயங்களைக் குறைக்கிறது.

3.Seemantonnayana/ Simantonnayana: Parting the hair

Simantonnayana is usually performed in the fifth or seventh month of pregnancy, where the husband ‘parts the hair’ of his wife. This ceremony is performed for the health and long life of the mother and the child in the womb. This sanskara is similar to modern baby showers where the relatives of the couple gift sweets, savouries, and items that the child might need after its birth.

3. சீமந்தொன்னயனா/ சிமந்தொன்னயனா: முடியைப் பிரித்தல்

கர்ப்பத்தின் ஐந்தாவது அல்லது ஏழாவது மாதத்தில் சிமண்டோனயனா பொதுவாக செய்யப்படுகிறது, அங்கு கணவன் தன் மனைவியின் 'முடியைப் பிரிப்பார்'.  இந்த சடங்கு தாய் மற்றும் வயிற்றில் இருக்கும் குழந்தையின் ஆரோக்கியத்திற்காகவும் நீண்ட ஆயுளுக்காகவும் செய்யப்படுகிறது.  இந்த சம்ஸ்காரா நவீன வளைகாப்பு போன்றது, அங்கு தம்பதியரின் உறவினர்கள் இனிப்புகள், சுவையூட்டிகள் மற்றும் குழந்தை பிறந்த பிறகு தேவையான பொருட்களை பரிசாக வழங்குகிறார்கள்.

B) CHILDHOOD SANSKARAS

4. Jatakarma: Natal rites

This samskara identifies the bonding between the father and the baby after its birth. According to the scriptures, the father performs this Sanskara before cutting off the umbilical cord of the newborn child from that of the mother. Following the traditional Jatakarma ritual, the father welcomes the baby by touching the baby’s lips with honey and ghee.

4. ஜாதகர்மா: பிறப்பு சடங்குகள்

 இந்த சம்ஸ்காரம் பிறந்த பிறகு தந்தைக்கும் குழந்தைக்கும் இடையே உள்ள பிணைப்பை அடையாளம் காட்டுகிறது.  சாஸ்திரங்களின்படி, பிறந்த குழந்தையின் தொப்புள் கொடியை தாயிடமிருந்து துண்டிக்கும் முன் தந்தை இந்த சம்ஸ்காரத்தைச் செய்கிறார்.  பாரம்பரிய ஜாதகர்மா சடங்கைப் பின்பற்றி, தந்தை தேன் மற்றும் நெய்யுடன் குழந்தையின் உதடுகளைத் தொட்டு குழந்தையை வரவேற்கிறார்.

5.Namakarana: Ceremony for naming the child

The ancient Vedic ceremony of naming a child is usually done on the eleventh or twelfth day after birth. On this day, the parents announce the formal name of the child, which is decided as per traditional ways of naming. The Namakarana ceremony takes place in the presence of family members and relatives to give an identity to the newborn.

5. நாமகாரணம்: குழந்தைக்கு பெயர் சூட்டும் விழா

ஒரு குழந்தைக்கு பெயரிடும் பண்டைய வேத சடங்கு பொதுவாக பிறந்த பதினொன்றாவது அல்லது பன்னிரண்டாவது நாளில் செய்யப்படுகிறது.  இந்த நாளில், பெற்றோர்கள் குழந்தையின் முறையான பெயரை அறிவிக்கிறார்கள், இது பாரம்பரியமான பெயரிடும் முறைகளின்படி தீர்மானிக்கப்படுகிறது.  பிறந்த குழந்தைக்கு அடையாளத்தை வழங்குவதற்காக குடும்ப உறுப்பினர்கள் மற்றும் உறவினர்கள் முன்னிலையில் நாமகரணம் விழா நடைபெறுகிறது.

6.Nishkramana: First outing for showing the sun

The literal meaning of nishkramana is “going out, coming forth.” In the fourth month after the baby’s birth, parents take the baby out of the home, generally to a nearby temple. The baby formally meets the world for the first time. Impressions in the child’s mind are formed based on what it sees and hears in this world. This ritual marks the beginning of the baby’s mental growth.

6.நிஷ்க்ரமணா: சூரியனைக் காட்டும் முதல் பயணம்

நிஷ்க்ரமணா என்பதன் நேரடிப் பொருள் "வெளியே செல்வது, வெளியே வருவது" என்பதாகும்.  குழந்தை பிறந்த நான்காவது மாதத்தில், பெற்றோர்கள் குழந்தையை வீட்டை விட்டு வெளியே, பொதுவாக அருகிலுள்ள கோவிலுக்கு அழைத்துச் செல்கின்றனர்.  குழந்தை முறைப்படி முதல் முறையாக உலகைச் சந்திக்கிறது.  இந்த உலகில் குழந்தை பார்க்கும் மற்றும் கேட்கும் விஷயங்களின் அடிப்படையில் குழந்தையின் மனதில் பதிவுகள் உருவாகின்றன.  இந்த சடங்கு குழந்தையின் மன வளர்ச்சியின் தொடக்கத்தைக் குறிக்கிறது.

7.Annaprasana: First feeding with boiled rice in 6 months

Annaprasana ceremony is performed in the sixth month or when there is visible growth of the first teeth. It marks the first time a baby eats solid food, typically containing cooked rice. Until now, the baby was nourished only through breast milk. This ceremony is done to bring good health, radiance, and physical strength to the child.

7.அன்னபிராசனம்: 6 மாதங்களில் புழுங்கல் அரிசியுடன் முதல் உணவு

ஆறாவது மாதத்தில் அல்லது முதல் பற்கள் தெரியும் போது அன்னப்ராசன சடங்கு செய்யப்படுகிறது.  ஒரு குழந்தை திட உணவை உண்ணும் முதல் முறையாக இது குறிக்கிறது, பொதுவாக சமைத்த அரிசி உள்ளது.  இதுவரை தாய்ப்பாலின் மூலம்தான் குழந்தைக்கு ஊட்டமளிக்கப்பட்டது.  குழந்தைக்கு நல்ல ஆரோக்கியம், பொலிவு, உடல் பலம் கிடைக்க இந்த சடங்கு செய்யப்படுகிறது.

8.Chudakarana: Arrangement of the hair tuft

Also known as mundan sanskara, it marks the child’s first haircut. This sanskara represents a new phase of life where the baby’s hair is cut, and the nails are trimmed, symbolising- cleansing, renewal, and new growth.

Scientifically, the hair on the head gives us protection from different harmful elements in the environment apart from enhancing our appearance. The new hair that grows is strong and clean, explaining the purpose of this sanskara.

8.சூடாகரணம்: முடி கொட்டி ஏற்பாடு

 முண்டன் சன்ஸ்காரா என்றும் அழைக்கப்படுகிறது, இது குழந்தையின் முதல் ஹேர்கட் குறிக்கிறது.  குழந்தையின் தலைமுடி வெட்டப்பட்டு, நகங்கள் வெட்டப்பட்டு, சுத்தப்படுத்துதல், புதுப்பித்தல் மற்றும் புதிய வளர்ச்சியைக் குறிக்கும் வாழ்க்கையின் ஒரு புதிய கட்டத்தை இந்த சன்ஸ்காரா குறிக்கிறது.

விஞ்ஞான ரீதியாக, தலையில் உள்ள முடி, நமது தோற்றத்தை மேம்படுத்துவதோடு, சுற்றுச்சூழலில் உள்ள பல்வேறு தீங்கு விளைவிக்கும் கூறுகளிலிருந்தும் நமக்குப் பாதுகாப்பைத் தருகிறது.  வளரும் புதிய முடி வலுவாகவும் சுத்தமாகவும் இருக்கிறது, இந்த சம்ஸ்காரத்தின் நோக்கத்தை விளக்குகிறது.

9.Karnavedha: Piercing the earlobes

Karnavedh translates to ear-piercing. This sanskara also has a scientific explanation. Ear lobes have an important acupressure point. Through intensive research, many neurologists have shown the link between earlobes and the hemispheres of the brain.

Piercing ears, therefore, helps in developing intelligence and enhancing immunity against respiratory infections and also from diseases such as hydrocoele and hernia.

 9.கர்ணவேதா: காது மடல்களைத் துளைத்தல்

கர்ணவேத் என்பது காது குத்துதல் என்று மொழிபெயர்க்கப்பட்டுள்ளது.  இந்த சம்ஸ்காரத்திற்கு அறிவியல் விளக்கமும் உண்டு.  காது மடல்கள் ஒரு முக்கியமான அக்குபிரஷர் புள்ளியைக் கொண்டுள்ளன.  தீவிர ஆராய்ச்சி மூலம், பல நரம்பியல் நிபுணர்கள் காது மடல்களுக்கும் மூளையின் அரைக்கோளங்களுக்கும் இடையே உள்ள தொடர்பைக் காட்டியுள்ளனர்.

 எனவே, காதுகளைத் துளைப்பது, புத்திசாலித்தனத்தை வளர்ப்பதற்கும், சுவாச நோய்த்தொற்றுகளுக்கு எதிராகவும், ஹைட்ரோகோலே மற்றும் குடலிறக்கம் போன்ற நோய்களிலிருந்தும் நோய் எதிர்ப்பு சக்தியை அதிகரிக்கவும் உதவுகிறது.

C) EDUCATIONAL SANSKARAS

10.Vidyarambha: Learning the Alphabet

Usually performed at the age of five, it is a ritual that celebrates the child’s formal venture to learn the means of knowledge. In the Vedic tradition, Saraswati is the goddess of learning and knowledge. In the Vidyarambha ceremony, she is worshipped to seek blessings for the child. According to guru shishya parampara, the student would learn the Vedas living with the guru as part of his family, living a disciplined life with a steadfast focus on acquiring knowledge and gaining wisdom.

10.வித்யாரம்பா: எழுத்துக்களைக் கற்றல்

பொதுவாக ஐந்து வயதில் நிகழ்த்தப்படும், இது குழந்தையின் அறிவின் வழிமுறைகளைக் கற்றுக்கொள்வதற்கான முறையான முயற்சியைக் கொண்டாடும் ஒரு சடங்கு.  வேத பாரம்பரியத்தில், சரஸ்வதி கற்றல் மற்றும் அறிவின் தெய்வம்.  வித்யாரம்பா விழாவில் குழந்தை பாக்கியம் வேண்டி இவளை வழிபடுகிறார்கள்.  குரு சிஷ்ய பரம்பரையின் படி, மாணவர் தனது குடும்பத்தின் ஒரு பகுதியாக குருவுடன் வாழ்ந்து வேதங்களைக் கற்றுக்கொள்வார், அறிவைப் பெறுவதிலும் ஞானத்தைப் பெறுவதிலும் உறுதியான கவனத்துடன் ஒழுக்கமான வாழ்க்கை வாழ்வார்.

11.Upanayana: Holy thread ceremony

It is regarded as the supreme sanskara as it recognises the importance of the intellectual and mental development of child. "Upa" means ‘close’ and "Nayana" means ‘to bring’. Hence Upanayana literally means to bring closer to the guru or Divine. Incidentally, Upanayana was performed for girls also but was discontinued a few centuries ago due to social norms.

11.உபநயனம்: புனித நூல் விழா

 ஒரு குழந்தையின் அறிவுசார் மற்றும் மன வளர்ச்சியின் முக்கியத்துவத்தை அங்கீகரிப்பதால், இது உயர்ந்த சம்ஸ்காரமாக கருதப்படுகிறது.  "உபா" என்றால் ‘நெருக்கம்’ மற்றும் “நயனா” என்றால் ‘கொண்டு வருவது’.  எனவே உபநயனம் என்பது குரு அல்லது தெய்வீகத்தை நெருங்குவது என்று பொருள்படும்.  தற்செயலாக, உபநயனம் பெண்களுக்காகவும் செய்யப்பட்டது, ஆனால் சமூக விதிமுறைகளால் சில நூற்றாண்டுகளுக்கு முன்பு நிறுத்தப்பட்டது.

12.Praishartha: First study of the Vedas

Vedārambha means ‘beginning of learning Vedas’. While Upanayana marked the beginning of education, Vedarambha refers to the initiation of the Vedic study. In this sanskara, each student, according to his lineage, masters a of the Vedas.

12.பிரைசார்தா: வேதங்களின் முதல் ஆய்வு

 வேதாரம்பா என்றால் ‘வேதங்களைக் கற்கும் ஆரம்பம்’.  உபநயனம் கல்வியின் தொடக்கத்தைக் குறிக்கும் அதே வேளையில், வேதாரம்பா என்பது வேதப் படிப்பின் தொடக்கத்தைக் குறிக்கிறது.  இந்த சம்ஸ்காரத்தில், ஒவ்வொரு மாணவரும், அவரவர் பரம்பரையின்படி, வேதங்களில் தேர்ச்சி பெறுகிறார்கள்.

13.Keshanta/ Ritusuddhi: Cutting the hair

‘Kesh’ means hair, and ‘anta’ means the end. This sanskara involves the first shaving of the beard by the student when he attains maturity, typically with the growth of a small amount of hair on the boy’s face. Similarly, for girls, the Ritushuddi ceremony is performed when she starts her menses for the first time.

The sanskara marks the significant transition from childhood to adulthood. At this juncture of life, the student recognizes and acknowledges the changes that have occurred both physically and psychologically.

13.கேஷாந்த/ ரிதுசுத்தி: முடி வெட்டுதல்

' கேஷ்’ என்றால் முடி, ‘அன்டா’ என்பது முடிவு.  இந்த சம்ஸ்காரமானது முதிர்ச்சி அடையும் போது மாணவர் முதல் தாடியை ஷேவிங் செய்வதை உள்ளடக்கியது, பொதுவாக சிறுவனின் முகத்தில் ஒரு சிறிய அளவு முடி வளரும்.  அதேபோல, பெண் குழந்தைகளுக்கு, முதல் முறையாக மாதவிடாய் தொடங்கும் போது ரிதுசுத்தி சடங்கு செய்யப்படுகிறது.

சன்ஸ்காரா குழந்தை பருவத்திலிருந்து முதிர்வயதுக்கு குறிப்பிடத்தக்க மாற்றத்தைக் குறிக்கிறது.  வாழ்க்கையின் இந்த கட்டத்தில், மாணவர் உடல் ரீதியாகவும் உளவியல் ரீதியாகவும் ஏற்பட்ட மாற்றங்களை அங்கீகரித்து ஒப்புக்கொள்கிறார்.

14.Samavartana: Graduation ceremony

Samavartana means ‘returning home from the house of the acharya.’ Earlier, when the gurukul system of education was a norm, the student left his guru and gurukul on completion of his studies. This departure was known as samavartan sanskara. It symbolised that the student is now ready to move on to the next stage of life.

14.சமவர்தனம்: பட்டமளிப்பு விழா

 சமவர்த்தனம் என்றால் ‘ஆச்சார்யாவின் வீட்டிலிருந்து வீடு திரும்புதல்.’ முன்னர், குருகுலக் கல்வி முறை வழக்கமாக இருந்தபோது, ​​மாணவர் தனது படிப்பை முடித்தவுடன் தனது குரு மற்றும் குருகுலத்தை விட்டு வெளியேறினார்.  இந்தப் புறப்பாடு சமவர்தன் சம்ஸ்காரம் என்று அறியப்பட்டது.  மாணவர் இப்போது வாழ்க்கையின் அடுத்த கட்டத்திற்கு செல்ல தயாராகிவிட்டார் என்பதை இது அடையாளப்படுத்தியது.

D) MARRIAGE SANSKARA

15.Vivaha: Marriage

The most important of all the sanskaras in Hinduism is the sanskara of vivaha, meaning wedding. The wedding rites and ceremonies generally start with the engagement of a couple and end with the Praavisya Homam or Nishekam ceremony. The colourful celebrations extend for several days.

15.விவாஹா: திருமணம்

இந்து மதத்தில் உள்ள அனைத்து சம்ஸ்காரங்களிலும் மிக முக்கியமானது விவாஹா என்ற சம்ஸ்காரம், அதாவது திருமணம்.  திருமண சடங்குகள் மற்றும் சடங்குகள் பொதுவாக ஒரு ஜோடி நிச்சயதார்த்தத்துடன் தொடங்கி பிரவிஷ்ய ஹோமம் அல்லது நிஷேகம் விழாவுடன் முடிவடையும்.  வண்ணமயமான கொண்டாட்டங்கள் பல நாட்கள் நீடிக்கும்.

E) DEATH SANSKARA

16.Antyeshti: Funeral

Antyeshti is the final sanskara in a Hindu’s life and is performed by the relatives after the death of a person. According to the Hindu scriptures and Bhagavad Gita, the human soul takes rebirth after leaving the old body. The final rituals are performed meticulously with the help of brahmin priests. After mourning for ten days, a purification ceremony takes place on the eleventh day. On the thirteenth day, there is a feast to indicate that the soul has crossed over and finally reached its resting place.

Although these shodasha sanskaras are of great significance, in modern times, only four of these sanskaras, namely jatakarma, upanayana, vivaha, and antyeshti, are commonly followed.

 16.அந்தியேஷ்டி: இறுதிச்சடங்கு

அந்தியஷ்டி என்பது ஒரு இந்துவின் வாழ்வில் இறுதியான சம்ஸ்காரம் மற்றும் ஒருவரின் மரணத்திற்குப் பிறகு உறவினர்களால் செய்யப்படுகிறது.  இந்து மத நூல்கள் மற்றும் பகவத் கீதையின் படி, மனித ஆன்மா பழைய உடலை விட்டு வெளியேறிய பிறகு மறுபிறவி எடுக்கிறது.  இறுதி சடங்குகள் பிராமண பூசாரிகளின் உதவியுடன் உன்னிப்பாக நடத்தப்படுகின்றன.  பத்து நாட்கள் துக்கம் அனுசரித்து, பதினோராம் நாள் சுத்திகரிப்பு விழா நடைபெறுகிறது.  பதின்மூன்றாவது நாளில், ஆன்மா கடந்து சென்று இறுதியாக அதன் இளைப்பாறும் இடத்தை அடைந்ததைக் குறிக்கும் ஒரு விருந்து உள்ளது.

 இந்த ஷோடஷ சம்ஸ்காரங்கள் மிகவும் முக்கியத்துவம் வாய்ந்தவை என்றாலும், நவீன காலத்தில், ஜாதகர்மா, உபநயனம், விவாஹா மற்றும் அந்தியேஷ்டி ஆகிய நான்கு சம்ஸ்காரங்கள் மட்டுமே பொதுவாகப் பின்பற்றப்படுகின்றன.